مسئله تربیت و سازندگی، بزرگترین مسئولیت ما در این قرن وحشی ست!

عطار هنگامی که دارد چای را در پاکت می‌ریزد، می‌تواند شناختی در مغز و عشقی در دل و وسعتی در روح طرف بگذارد و با چای کشیدنش به او درس‌هایی بدهد.

بناء هنگامی که دارد آجرها را به هم پیوند می‌زند و بر روی هم می‌گذارد، می‌تواند از پیوندها و وحدت‌ها و همدستی‌ها و فداکاری‌های خود نمونه‌هایی در دسترس بگذارد و سازندگی‌هایی داشته باشد.

هر کس در هر کجا می‌تواند مربی و سازنده باشد. چراغ روشن در هر کجا که هست می‌تواند نور بپاشد و راه‌ها را روشن کند.

از کتاب «مسئولیت و سازندگی»، علی صفایی حائری(عین-صاد)@ali.safaeihaeri
موسیقی : برشی از طاق ثریا، محسن چاوشی