مَدهوشِ مصنوعی،انسان‌های بدون تخصص!

عادت کردیم به تلفن همراهمون زل بزنیم، بدون رمز عبور وارد بشیم، عاشق گوگل هستیم که هر آنچه نیاز داریم رو می ذاره دم دستمون، چه خوبه که فروشگاه‌ها دقیقا همون چیزی رو نشونمون می دن که بهش علاقه داریم. چقدر خوبه که لازم نیست رانندگی کنیم، از پول نقد استفاده کنیم، بنویسیم، حتی لازم نیست دیگه یاد بگیریم. اما چی میشه اگر بفهمیم تمام این تکنولوژی‌ها تلاشش این بوده که ما رو از بین ببره..

همون تکنولوژی که زندگی ما رو آسون تر می کنه، حالا مسلح شده. همون تکنولوژی که با تماشای چهره‌ی ما تلفن همراهمون رو فعال می کنه به ماشین‌های جنگی متصل شده. از این که کسی رد ما رو می زنه و برامون تصمیم می گیره، خوشحال باشیم یا نگران؟